Najważniejsze informacje
o życiu i pracy w Holandii
w pytaniach i odpowiedziach
- Wszystko w jednym miejscu w języku polskim
- Jak załatwić sprawy krok po kroku, również przez internet
- Linki do holenderski stron z informacjami
- Kalendarz z najważniejszymi terminami
Dostępne tematy
W pytaniach i odpowiedziach
Najczęściej zadawane pytania
Oto najczęściej zadawane pytania na temat życia i pracy w Holandii
Poniżej dowiesz się jakie dokumenty są potrzebne do zgłoszenia urodzenia dziecka w gminie w Holandii.
Jeśli dziecko urodziło się w Holandii, potrzebujesz następujące dokumenty:
ważny dowód tożsamości osoby zgłaszającej urodzenie dziecka;
ważny dowód tożsamości matki;
imię, nazwisko, datę i godzinę urodzenia dziecka. W tym celu możesz przynieść powiadomienie o urodzeniu ze szpitala lub od położnej (na którym jest również imię i nazwisko matki). Posiadanie powiadomienia o urodzeniu nie jest obowiązkowe, możesz również podać te informacje samodzielnie;
jeżeli dziecko zostało już uznane przed urodzeniem: kopię świadectwa uznania;
potwierdzenie wyboru nazwiska dziecka, jeśli takie posiadasz;
książeczkę ślubną lub partnerską, jeśli taką posiadasz. Urzędnik dopisze w niej Twoje dziecko (nie jest to obowiązkowe).
Jeśli dziecko urodziło się w Polsce, a ty mieszkasz w Holandii i jesteś już zameldowany w swojej gminie w Holandii potrzebujesz:
ważny dowód tożsamości osoby zgłaszającej urodzenie dziecka;
wielojęzyczny międzynarodowy odpis aktu urodzenia dziecka wydany przez właściwy urząd stanu cywilnego w Polsce.
Pamiętaj jednak, że każda gmina może wymagać innych dokumentów. Sprawdź na stronie internetowej swojej gminy lub zadzwoń i zapytaj, jakie dokumenty są wymagane w twojej sytuacji do zgłoszenia urodzenia dziecka w Holandii.
Poniżej znajdziesz zasady dotyczące spożywania, sprzedawania i kupowania alkoholu w Holandii. Aby ograniczyć problematyczne spożywanie alkoholu, rząd podejmuje różne działania:
- Supermarkety, sklepy monopolowe i sklepy internetowe mogą oferować maksymalnie 25% rabatu na napoje alkoholowe.
- Sprzedawcy detaliczni nie mogą sprzedawać alkoholu osobom poniżej 18 roku życia. Dotyczy to również np. kawiarni, stołówek sportowych i festiwali.
- Osoba sprzedająca alkohol ma obowiązek sprawdzić wiek kupującego.
- Zamawiając alkohol przez Internet, kupujący musi aktywnie wskazać, że ma ukończone 18 lat. Sprzedający musi podać, że wiek kupującego zostanie sprawdzony przy dostawie.
- Nieletnim nie wolno spożywać alkoholu w miejscach publicznych.
- Osobom dorosłym dostarczającym alkohol nieletnim w miejscach publicznych grozi kara grzywny.
- Menedżerowie w firmach cateringowych i sklepach monopolowych muszą być wpisani do Rejestru Higieny Społecznej. Wymóg ten dotyczy także np. świetlic i stołówek klubów sportowych, w których serwowany jest alkohol.
- Telewizja i radio nie mogą nadawać reklam alkoholu w godzinach od 6:00 do 21:00.
- Bycie pijanym w miejscach publicznych jest karalne. Podobnie jak zakłócanie porządku publicznego. Ponadto zabrania się podawania alkoholu osobie wyraźnie pijanej.
- Kierowcy pojazdów takich jak samochody osobowe, motocykle, skutery, łodzie oraz rowerzyści mogą mieć maksymalnie 0,5 promila alkoholu we krwi.
- Kierowcy, którzy niedawno uzyskali prawo jazdy, mogą mieć maksymalnie 0,2 promila alkoholu we krwi.
Jeżeli pracownik tymczasowy ponownie wykonuje pracę w tej samej agencji pracy tymczasowej bezpośrednio po fazie A i 2 lub w ciągu kolejnych 6 miesięcy, przechodzi on do fazy B lub lub fazy 3 w Holandii.
W fazie B lub 3 w Holandii praca odbywa się w oparciu o jedną lub więcej umów o pracę na czas określony. Faza ta trwa maksymalnie 3 lata. W ciągu tych 3 lat można zawrzeć maksymalnie 6 umów na czas określony, które nie prowadzą do zawarcia umowy o pracę na czas nieokreślony. Wszystkie te umowy zawarte na czas określony wygasają automatycznie (z mocy prawa) z końcem uzgodnionego okresu. Możesz uzgodnić z agencją pracy przedłużenie umowy. Jeśli nic nie zostało ustalone, a ty kontynuujesz pracę po dacie zakończenia umowy, oznacza to, że twoja umowa została w sposób automatyczny przedłużona.
Rozwiązanie umowy przed upływem jej terminu zakończenia jest zawsze możliwa, chyba że umowa stanowi inaczej. Agencja pracy również musi mieć ważny powód zwolnienia pracownika. Jeżeli umowa o pracę tymczasową na czas określony zostanie rozwiązana przedwcześnie, ustawowy okres wypowiedzenia rozpoczyna się następnego dnia roboczego. Umowa kończy się po upływie okresu wypowiedzenia. W przypadku pracowników tymczasowych ustawowy okres wypowiedzenia wynosi 1 miesiąc, chyba że uzgodniono inaczej na piśmie.
Jeśli masz umowę na 6 miesięcy lub dłużej, agencja pracy musi poinformować Cię na piśmie, czy rozwiąże lub przedłuży Twoją umowę. Musi to zrobić nie później niż 1 miesiąc przed końcem umowy. W przeciwnym razie przysługuje Ci odszkodowanie (aanzegvergoeding). Jednak jeśli twoja umowa nie ma określonej daty jej zakończenia, takie odszkodowanie nie przysługuje.
Jeśli posiadasz umowę o pracę w Holandii z agencją pracy tymczasowej na okres 4 tygodni (lub krócej), wypowiedzenie przed przed końcem tej umowy nie jest możliwe.
Jeżeli przerwa pomiędzy poszczególnymi umowami trwa dłużej niż 6 miesięcy, liczenie rozpoczyna się od fazy A lub 1 i 2.
Pracownik tymczasowy w fazie B i 3 w Holandii ma prawo do ciągłej wypłaty co najmniej 100% swojego ostatniego zarobionego wynagrodzenia za ustaloną (minimalną) liczbę godzin w trakcie umowy o pracę, jeśli przez jakiś czas nie będzie dla niego pracy. Musi on jednak przyjąć inną zaproponowaną przez agencję pracę. Jeżeli pracownik odmówi, wygasa jego prawo do pracy alternatywnej i dalszej wypłaty wynagrodzenia. Wynagrodzenie za każde zlecenie ustalane jest na podstawie obowiązującego wynagrodzenia zleceniodawcy. Obejmuje ono również wszystkie dodatki, które otrzymują stali pracownicy zatrudniającego.
Pracownicy tymczasowi, którzy ukończyli 21. rok życia i znajdują się w fazie B lub 3, mają obowiązek uczestniczyć w programie emerytalnym plus.
W przypadku choroby pracownika tymczasowego agencja pracy tymczasowej musi w dalszym ciągu wypłacać 90% wynagrodzenia w pierwszym roku i 80% w drugim roku niezdolności do pracy.
Leki przepisane przez lekarza rodzinnego lub specjalistę są zazwyczaj refundowane w ramach ubezpieczenia podstawowego. To, ile kosztują lekarstwa w Holandii, zależy od kilku czynników:
Refundacja przez ubezpieczyciela zdrowotnego
Większość ubezpieczycieli refunduje tylko najtańszy wariant leków z tą samą substancją czynną. Czasami ubezpieczyciel refunduje także inny wariant leku. Na przykład, jeśli masz reakcję alergiczną na lek, który jest refundowany. Ubezpieczyciel zdrowotny z góry określa, który wariant leku zrefunduje. Dlatego ważne jest, aby wybrać ubezpieczenie zdrowotne najbardziej dopasowane do swoich potrzeb. Więcej informacji na temat refundacji leków znajdziesz w swojej polisie ubezpieczeniowej.
Eigen bijdrage, czyli wkład własny
Ten sam lek może różnić się ceną ze względu ma markę. Aby zapobiec refundacji lekarstw o różnych cenach, rząd określa maksymalną refundację za dany lek z ubezpieczenia podstawowego. Jeśli cena leku jest wyższa niż ta refundacja, musisz dopłacić. To jest wkład własny, czyli eigen bijdrage. Aby pokryć dodatkowy wkład własny, możesz wykupić u niektórych ubezpieczycieli dodatkowe ubezpieczenie.
Od 2019 r. płacisz maksymalnie 250 euro na rok jako wkład własny za leki. Ten maksymalny wkład własny obowiązuje do 31 grudnia 2021 r.
Jeśli stosujesz leki, które nie są w całości lub częściowo refundowane, koszty te nie wliczają się do maksymalnego wkładu własnego w wysokości 250 euro. Za te leki w całości musisz zapłacić sam.
Eigen risico – ryzyko własne
Ubezpieczyciel refunduje lekarstwa z podstawowego pakietu ubezpieczenia zdrowotnego. Za leki, które są objęte ubezpieczeniem podstawowym płacisz również eigen risico. Jeśli nie wykorzystałeś jeszcze swojego ryzyka własnego, możesz otrzymać rachunek od ubezpieczyciela za otrzymane leki. Firma ubezpieczeniowa może sama zdecydować, czy za dany lek musisz zapłacić eigen risico.
Ile kosztują lekarstwa w Holandii oraz informacje o refundacji leków znajdziesz na stronie Medicijnkosten.nl. Tutaj dowiesz się:
- czy twój lek jest objęty podstawowym ubezpieczeniem zdrowotnym;
- które koszty liczą się do eigen risico;
- jaki może być twój wkład własny;
- czy istnieje tańszy odpowiednik w pełni refundowany przez ubezpieczenie zdrowotne.
Jeśli Twój pracodawca nie przestrzega układu zbiorowego pracy, możesz z nim o tym porozmawiać. CAO w Holandii to porozumienia pomiędzy organizacjami pracodawców i pracowników. Dlatego też powinieneś spróbować znaleźć rozwiązanie wspólnie z pracodawcą, jeśli istnieją różnice zdań dotyczące układów zbiorowych pracy. Jeśli to nie pomoże, możesz uzyskać pomoc na przykład u Juridisch Loket, związku zawodowego lub adwokata.
Jeśli pracujesz przez agencję pracy tymczasowej (uitzendbureau), możesz poprosić o pomoc Stowarzyszenie SNCU.